วัตถุประสงค์ เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิผลของน้ายาอมอดบุหรี่กับยาอมหญ้าดอกขาวในการเลิกบุหรี่ของผู้ป่วยนอกที่มารับการบาบัดเพื่อเลิกบุหรี่

วัสดุและวิธีการในการศึกษา กลุ่มตัวอย่างที่เข้าร่วมโครงการจานวน 83 ราย ซึ่งเป็นผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาเพื่อเลิกบุหรี่ที่คลินิกบุหรี่ที่สถาบันบาบัดรักษาและฟื้นฟูผู้ติดยาเสพติดแห่งชาติบรมราชชนนีที่ผ่านเกณฑ์คัดเลือกเข้าร่วมโครงการ กลุ่มตัวอย่างจะถูกแบ่งเป็น 2 กลุ่มด้วยวิธี blocked randomization คือ กลุ่มทดลองจานวน 43 ราย ซึ่งจะได้รับน้ายาอมอดบุหรี่ และกลุ่มควบคุม จานวน 40 ราย ได้รับยาอมหญ้าดอกขาว ติดตามผลการเลิกบุหรี่ในสัปดาห์ที่ 1, 4, 7 และ 12 ในการติดตามผลจะสัมภาษณ์การเลิกบุหรี่ และตรวจปัสสาวะเพื่อยืนยันผล จากนั้นจะมีการวิเคราะห์ค่าอัตราการเลิกบุหรี่อย่างต่อเนื่อง (continuous abstinence rate; CAR) และอัตราการเลิกบุหรี่ตลอด 1 สัปดาห์ก่อนวันประเมินผล (point prevalence abstinence rate ; PAR) เพื่อวิเคราะห์อัตราการเลิกบุหรี่ของทั้งสองกลุ่ม

ผลการศึกษา ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญของ ค่า PAR และ CAR ในกลุ่มอาสาสมัครที่ใช้น้ายาอมอด

บุหรี่และยาอมหญ้าดอกขาว นอกจากนี้พบว่าค่าปริมาณไนโตรเจนในเลือดที่เกิดจากร่างกายย่อยสลายโปรตีนที่ตับ (Blood Urea Nitrogen; BUN) ในหญ้าดอกขาวมีค่าลดลงอย่างมีนัยสำคัญ

ข้อสรุป น้ายาอมอดบุหรี่และหญ้าดอกขาวสามารถช่วยในการเพิ่มโอกาสในการหยุดสูบบุหรี่